دختر باد و اشک هایش - وبلاگ ماکارون

به گزارش وبلاگ ماکارون، دختر باد لقبی است که فرزانه فصیحی در ورزش ایران به خود اختصاص داده است. ورزشکار اصفهانی که تنها 10 سال از شروع ورزش قهرمانی اش می گذرد، اما در این مدت تبدیل به یکی از پرافتخارترین بانوان تاریخ ورزش ایران شده است. آخرین افتخار دختر باد هم برمی شود به کسب مقام قهرمانی و مدال طلای آسیا در رشته دوی 60 متر. آدینه بعد از ظهر فینال دوی 60 متر بانوان و آقایان با حضور فرزانه فصیحی و حمید اسماعیل نژاد از ایران و دوندگانی از قزاقستان، اندونزی، ژاپن، هند، کویت و ترکمنستان برگزار گردید که در انتها، فصیحی با زمان 28/ 7 ثانیه زودتر به خط انتها رسید و ضمن کسب عنوان قهرمانی، صاحب مدال طلا شد.

در این رقابت حمید اسماعیل نژاد با زمان 48/ 7ثانیه در رده هفتم ایستاد و پس از این رقابت نیز رقابت پنج گانه بانوان برگزار گردید که فاطمه محیطی زاده، ملی پوش کشورمان با کسب 3835 امتیاز در جایگاه هفتم نهاده شد. اکنون برترین عملکرد کاروان ایران در قزاقستان که میزبان این مسابقات است، متعلق به فصیحی بوده و او با کسب نخستین مدال طلای دوی سرعت تاریخ ورزش بانوان ایران، یک بار دیگر نام خودش را در تاریخ ورزش زنان ماندگار کرد. در روزهایی که همه چیز رکورد و موفقیت نیست، با مردم بودن و برای مردم درخشیدن خیلی دلچسب تر از هزاران برد و مدال است. فصیحی پس از این لحظه تاریخی درحالی که اشک می ریخت این قهرمانی را به مردم ایران تقدیم کرد و از عبارات برای مردم ایران و برای شادی مردم ایران استفاده کرد.

درحالی که تقریبا همه از محدودیت های بانوان در ورزش های قهرمانی و عدم توجه مسوولان به آنها آگاه هستند، این درخشش های غرورانگیز نشان می دهد که اگر یک سازو کار مناسب در حوزه ورزش بانوان وجود داشت، تا چه مقدار استعدادهای فراوانی مثل دختر باد ظهور می کردند. شایعات زیادی مطرح شده مبنی بر تا اینکه یک هفته قبل حتی معاون ورزش زنان وزارت ورزش پاسخ تماس های فصیحی را نمی داده و این موضوع با توجه به سابقه عجیب و غریبی که این مدیران در رفتار با ورزشکاران زن داشته اند، غیرقابل باور نیست. نمونه اش هم سال 1398 که فصیحی بدون حمایت فدراسیون و وزارت ورزش به تورنمنت دنیای صربستان رفت، رکورد زد، اما شایعه شد که فدراسیون دوومیدانی با ارسال نامه ای به فدراسیون صربستان خواستار ابطال رکورد این دونده ایرانی شده است!

هرچند ایرج عرب، سرپرست وقت فدراسیون این موضوع را تکذیب کرد، اما وقتی در گفت وگو با ایسنا گفت که متن نامه شان به صرب ها خوب نبود و برای همین یک نامه دیگر هم فرستادند، معین شد که آنها خیلی میانه خوبی با فصیحی ندارند. نباید فراموش کنید که این دونده اصفهانی در تابستانی که گذشت، تبدیل به نخستین بانوی دونده 100 متر ایران در المپیک آن هم پس از 57 سال شد و آنجا هم وطن پرستی اش را با المان های مختلفی نشان داد. پس حالا که او قهرمان شده و روی سکو اشک ریخته، قطعا هنوز هم به فکر مردم است و همین احتمالا از بزرگ ترین مدال های دنیا هم با ارزش تر خواهد بود.