ببینید ، مشق در نقطه صفر مرزی - وبلاگ ماکارون

به گزارش وبلاگ ماکارون، عشق با سواد شدن بچه های روستا، آن ها را پای کار نگه داشته است. مدارس کانکسی و کمبود امکانات آموزشی و مسیری که باید از کوه و کمر بگذرانند، آنها را دلسرد و منصرف نکرده است. معلمان روستاهای دورافتاده و صعب العبور با دست خالی اما مشتاق در کنار آموزش الفبا، درس زندگی هم به بچه ها می آموزند.

به گزارش وبلاگ ماکارون آنلاین؛ عبید ملک رئیسی، معلم مدرسه در روستاهای مرزی سیستان و بلوچستان می گوید: معلمان روستاهای مرزی در راسک و دیگر شهرهای جنوبی استان تا محدوده ای با هزینه شخصی می روند و بعد از آن به دلیل بد بودن جاده ها و نبود وسایل حمل ونقل همراه سوخت بران می شوند. هر بار یک سوخت بر سر راهمان است. حتی معلمان خانم هم مجبورند با سوخت برها خود را به نقاط صفر مرزی برسانند. البته چون معلم هستیم سوخت برها از ما کرایه ای نمی گیرند.

صادق سعیدی، معلم مدرسه در انجیرستان، هوفل پلنگی، پَلُم در استان خوزستان یا زردلیمه و دهدلی چهارمحال و بختیاری و در مرز 2استان تدریس کرده است. پیاده روی های سخت در جنگل و کوهستان حتی به مدت یک شبانه روز هم داشته . سعیدی ساکن ایذه است، او در حالی این مسیرهای سخت را به تنهایی، گرسنه و تشنه طی می کند که در جنگل و کوهستان انواع و اقسام حیوانات وحشی چون خرس و پلنگ وجود دارند.

عزیز محمدی منش از همان 23 سال پیش که سرباز معلم بود تا امروز دورترین و سخت ترین منطقه ها استان لرستان را انتخاب کرده تا به بچه ها عشایری خواندن و نوشتن بیاموزد. هر سال با گروهی از عشایر همراه می شود و درباره اهمیت سوادآموزی برایشان می گوید. یک سال به بچه ها درس می دهد و بعد معلمی دیگر را جای خود می گذارد و راهی دیاری دیگر می شود: امسال جای تازه به نام اهدا در دل سالن کوه بختیاری پیدا کردم که برای رسیدن به آن باید 4 ساعت در تنگه پیاده روی کرد.

مرتضی حیدری، 5 سال در روستاهای دیذج، تولکان، ماوانا و گردوان شهرستان ارومیه در آذربایجان غربی زبان انگلیسی تدریس کرده است. روستاهایی صعب العبور که در نقطه صفر مرزی قرار دارند. برای رفتن به مدارس روستا از جاده هایی که از آذر تا آخر فروردین برف گیرند، عبور کرده و از تصادفات سهمگین در جاده های گرفتار برف و بوران جان سالم به در برده.

گزارش: تحریریه وبلاگ ماکارون

تدوین: مهدی کشوریان