بچه ها از شش ماهگی ضد آفتاب لازم دارند

به گزارش وبلاگ ماکارون، نرمه گوش (قسمت گوشتی پایین گوش) از جمله امن ترین نواحی بدن برای اتصال آویز و گوشواره هاست. در بسیاری از خانواده ها مرسوم است که گوش دختر بچه ها را در سنین بسیار کم و با روش های خانگی نخ و سوزن سوراخ می نمایند؛ اما این روش ممکن است به علت استریل نبودن شخص را دچار عفونت کند. بهتر است برای سوراخ کردن

بچه ها از شش ماهگی ضد آفتاب لازم دارند

بچه ها از شش ماهگی ضد آفتاب لازم دارند

نویسنده:دکتر نیلفروش زاده

مراقبت از پوست کودک در 4 زمان و مکان

1.سوراخ کردن گوش

نرمه گوش (قسمت گوشتی پایین گوش) از جمله امن ترین نواحی بدن برای اتصال آویز و گوشواره هاست. در بسیاری از خانواده ها مرسوم است که گوش دختر بچه ها را در سنین بسیار کم و با روش های خانگی نخ و سوزن سوراخ می نمایند؛ اما این روش ممکن است به علت استریل نبودن شخص را دچار عفونت کند. بهتر است برای سوراخ کردن گوش بچه ها به مراکز درمانی مجاز که از استریل بودن وسایل و تجهیزات آن مطمئن هستیم مراجعه کنیم، زیرا احتمال انتقال عفونت هایی مثل هپاتیت و کزاز با وسایل آلوده وجود دارد. بهتر است در این مورد از پزشک کودک خود هدایت بخواهید. سوراخ کردن گوش در شرایط استریل در مجموع عملی کم خطر است؛ اما در خصوص بعضی از بیماران مثل کسانی که استعداد عفونت دارند (بیماران دیابتی یا افرادی که کورتون مصرف می نمایند) یا افرادی که احتمال خونریزی در آنها بالاست (مثل افرادی که داروی ضد انعقاد مصرف می نمایند)، بهتر است قبل از سوراخ کردن گوش با پزشک مشورت گردد.

عوارض سوراخ کردن گوش

با وجودی که گوش یکی از رایج ترین نواحی بدن برای نصب آویزهاست؛ اما سوراخ کردن گوش هم ممکن است عوارضی را به همراه داشته باشد، از جمله این عوارض می توانیم به عفونت ها، حساسیت به فلزهای مختلف گوشواره ها، تشکیل یک بافت برجسته در ناحیه نرمه گوش و هم پارگی گوش در اثر ضربه اشاره کنیم. ایجاد چند سوراخ روی گوش شایع است؛ اما سوراخ کردن لاله گوش (قسمت غضروفی بالای گوش) خطرناک است زیرا این منطقه غضروفی است و رگ خونی ندارد. در نتیجه التهابی که اطراف سوراخ ایجاد شده دیرتر بهبود پیدا می نماید و احتمال ایجاد عفونت و تاول معمول در ماه های اول بعد از سوراخ کردن به خصوص در ماه های گرم سال زیاد است.

علامت ایجاد این عفونت در قسمت لاله گوش، تورم دردناک، گرمی و قرمزی است که معمولا نرمه گوش را درگیر نمی نماید.

8 نکته مهم درباره گوشواره ها

1.قبل از اقدام به سوراخ کردن گوش کودک تان با پزشک خود مشورت کنید تا از نظر سلامت عمومی بدن مسئله ای وجود نداشته باشد. ضمناً از پزشک خود در خصوص مراکز مجاز و مطمئن برای این کار هدایت بخواهید.

2.بعد از سوراخ کردن گوش، احتمال عفونت های سطحی نرمه گوش وجود دارد که این عفونت ها معمولا به خوبی به درمان موضعی پاسخ می دهند. بنابراین محل سوراخ شده را با یک حوله گرم و مرطوب کمپرس نموده و در صورت احتیاج از یک پماد آنتی بیوتیک بهره ببرید.

3.از گوشواره های سنگین به مدت طولانی استفاده نکنید، زیرا این گوشواره ها ممکن است سوراخ گوش کودک را گشاد و حتی پاره نموده و نرمه گوشه را به 2 قسمت تقسیم نمایند.

4.اگر پشت (گل میخ) گوشواره شما بلند است یا گوشواره شما قسمت نوک تیزی دارد که در هنگام خواب شما را اذیت می نماید، باید گوشواره خود را در هنگام خواب خارج کنید زیرا این نواحی نوک تیز ممکن است زخم های فشاری یا آزردگی های پوست قسمت پشتی لاله گوش را ایجاد نمایند.

5.اگر کودک کم سن و سال شما گوشواره دارد مراقب باشید که قفل گوشواره اش محکم باشد و کودک نتواند خودش آن را باز و بسته کند زیرا در این صورت ممکن است کودک گوشواره اش را از گوش خارج نموده، آن را به دهان ببرد و ببلعد که خطر خفگی وجود دارد.

6.هنگام انجام ورزش های پربرخورد بهتر است گوشواره ها از گوش خارج شوند، زیرا احتمال پارگی گوش در اثر کشیده شدن و ضربه خوردن وجود دارد.

7.یکی از عوارض شایع استفاده از گوشواره ها حساسیت پوستی به فلزهایی است که گوشواره از آن ساخته شده است. این حساسیت ها به صورت خارش، قرمزی و التهاب دیده می گردد. معمولا افراد به گوشواره هایی از جنس نیکل حساسیت دارند؛ اما حساسیت به طلا یا نقره هم گزارش شده است.

برای رفع شدن حساسیت بهتر است گوشواره خود را عوض کنید و اگر مشکل رفع نشد شاید لازم باشد مدتی گوشواره را از گوش خود خارج کنید.

8.پاره شدن نرمه گوش سوراخ شده در اثر ضربه یکی از عوارض شایع است.

ممکن است در اثر تصادف رانندگی، افتادن، نزاع، ورزش های پربرخورد یا کشیده شدن یک گوشواره به صورت تصادفی، نرمه گوش پاره گردد.

اگر چنین اتفاقی افتاد ظرف حداکثر 24 ساعت به پزشک مراجعه کنید، پزشک این ناحیه را بخیه می زند و محل پاره شده معمولا در مدت 3 ماه ترمیم می گردد. بعد از این زمان می توان نرمه گوش را مجددا سوراخ کرد.

یکی از عوارض شایع استفاده از گوشواره ها حساسیت پوستی به فلزهایی است که گوشواره از آن ساخته شده است. این حساسیت ها به صورت خارش، قرمزی و التهاب دیده می گردد. معمولا افراد به گوشواره هایی از جنس نیکل حساسیت دارند؛ اما حساسیت به طلا یا نقره هم گزارش شده است.

2.مراقبت از پوست کودک وقتی صورتش را رنگ می نماید

بچه ها علاقه مند هستند گاهی نقش های فانتزی بر صورت آنها کشیده گردد؛ اما نکته قابل توجه انتخاب نوع مواد مصرفی و رعایت نکات بهداشتی است.استفاده از ماژیک و گواش برای این کار اصلاً توصیه نمی گردد به علت اینکه این مواد سخت از روی پوست پاک می شوند و این ترکیبات شیمیایی برای پوست کودک مضر هستند، مهم ترین عارضه آن بروز درماتیت تماسی یا Allergic contact Dermatitis است که معمولا به علت حساسیت به ترکیبات این مواد ایجاد می گردد و باعث بروز قرمزی، تورم، خارش یا حتی در موادر شدید بروز تاول می گردد.

استفاده از آبرنگ هم تقریبا مناسب ولی در شرایطی که فقط یک بار از آن استفاده شده و ضمناً زود از سطح پوست شسته گردد.

از مواد مورد استفاده بعضی آرایشگران کودک همان پالت های رنگی گریم هستند که ساخت شرکت های مختلف هستند.این پالت ها جنس روغنی دارند و برترین پاک نمایند آنها شیرپاکن است.

استفاده از این پالت ها با یاری قلم موی مخصوص امکان پذیر است. نوع دیگر این مواد فون خشک یا پن کیک است که اگر این مواد برای رنگ کردن استفاده شد توصیه می گردد مدت طولانی به روی صورت بچه ها باقی نماند و حداکثر طی چند ساعت با آب و صابون یا شیرپاکن از روی صورت آنها پاک گردد. مهم ترین عامل بروز درماتیت تماسی، نگهدارنده ها و عطرهایی است که در محصولات آرایشی و گریم یافت می گردد. عطرها یا افزودنی های خوشبو شایع ترین عامل بروز درماتیت تماسی هستند و بیش از 5 هزار نوع مختلف آنها در محصولات آرایشی و زیبایی یافت می شوند. در محصولاتی که این افزودنی ها از نوع غیرحساسیت زا یا Less Allergic باشند، مسائل پوستی ناشی از این محصولات کمتر خواهد بود.

از طرفی نگهدارنده ها Preservative عامل بروز واکنش های پوستی است که وجود آنها از رشد و تکثیر قارچ و باکتری که باعث بروز عفونت پوستی می گردد جلوگیری نموده و محصول را از اثرات مخرب اکسیژن و نور محافظت می نماید.

در صورتی که فردی به یک نوع ماده نگهدارنده حساس باشد لزوما به اشکال دیگر آن حساس نیست.

نمونه های این نگهدارنده ها شامل پارابن، ایمیدازولیدینیل اوره،DMDM، فنوکسی اتانول، فرمالدئید و... است که روی برچسب محصول تعیین است.

در محصولات گریم انتخاب نوع محصول بسیار مهم است چون مدت زیادی روی پوست می ماند. بنابراین این ترکیبات باید فاقد حساسیت و غیرجوش زا باشند و با بسته شدن دهانه منافذ پوستی باعث بروز آکنه نشوند.

3.اگزما در بچه ها

اگزما واکنش آلرژیک در پوست است که باعث خارش، خشکی، پوسته ریزی و نقاط قرمز رنگ در پوست سطوح موضعی اندام ها می گردد.

شایع ترین مشکل اگزما در بچه ها اگزمای سرشتی(آتوپیک) است که اغلب از بین 3-2 ماهگی یا تا 5 ماهگی با آغاز تغذیه یاریی دیده می گردد. بعضی غذاها به خصوص محصولات لبنی و تخم مرغ و تحریک نماینده های پوستی مثل موی حیوانات خانگی، پشم یا پودرهای شست و شو از جمله مواد شایع ایجاد نماینده اگزما هستند.

حملات اگزما بعلاوه می تواند به وسیله استرس و فشارهای روحی آغاز گردد. اگزما به طور شایع همراه سایر انواع حساسیت ها مثل تب یونجه یا حساسیت به پنی سیلین دیده می گردد. بعلاوه درمان بچه ها مبتلا به اگزمای سرشتی آسم شایع است. هر چند در اغلب بچه ها اگزمای آتوپیک تا 3 سالگی رفع می گردد؛ اما سایر شرایط های آلرژیک ممکن است باقی بماند. شکل دیگر اگزما، اگزمای سبورئیک است. این اگزما هنگامی ایجاد می گردد که غدد چربی پوست به تعداد زیاد در پوست وجود داشته باشند. این اگزما بیشتر در پوست سر بچه ها، کانال گوش خارجی و نقاط چرب اطراف بین گوش ها و کشاله ران ایجاد می گردد. اگزمای سبورئیک به میزان اگزمای آتوپیک خارش ندارد و به درمان خوب پاسخ می دهد.

علائم اگزمای آتوپیک به صورت خشکی، قرمزی و پوسته ریزی در پوست بدن همراه با خارش شدید است. ضایعات پوستی اغلب به صورت دانه های ریز در سطح پوست دیده می گردد. در صورت خارش شدید ممکن است خواب کودک مختل گردد.

*در خصوص کودک شیرخوار

1 ـ اگر کودک دچار خارش است، نخست گردن، پوست سر، صورت، دست ها و سطوح مفصلی اندام هایش را برای یافتن بثورات پوستی آنالیز کنید.

2 ـ ناخن های او را برای جلوگیری از خراشیدگی پوست کوتاه نگه دارید، اگر پوست خراشیده و زخم شد، دست های کودک را برای جلوگیری از عفونت مرتب شسته و دستکش دستش کنید.

3 ـ برای کاهش تحریک و خارش پوست از یک کرم نرم نماینده پوست بهره ببرید.

4.در نور آفتاب

محافظت از آفتاب باید از نوزادان آغاز گردد و طی زندگی ادامه یابد. تخمین زده شده حدود 80 درصد تماس با نور آفتاب در طول زندگی در 18 سال اول زندگی اتفاق افتاده است. بنابراین پیشگیری از آفتاب در کودکی برای پیشگیری از سرطان های پوستی ضروری است. کودک خود را با این جملات آموزش دهید:

-در میانه روز از آفتاب دور بمان.

-استفاده از ضد آفتاب با SPF 15 و بالاتر از آن ضروری است.

-از لباس و کلاه مناسب استفاده کن.

-با افراد فامیل و دوستان در خصوص محافظت از آفتاب صحبت کن.

پوشش مناسب برای محافظت از آفتاب چگونه است؟

پوشش با کلاه و لباس های روشن ضروری است. لباس و کلاه مناسب پس از شنا می تواند از آفتاب محافظت کند. به علاوه نور خورشید را فیلتر می نماید. از طرفی این لباس ها باعث بازتاب گرما شده و فرد را خنک می نماید. عینک آفتابی از امواج ماورای بنفش جلوگیری نموده و چشم و پلک را محافظت می نماید و بهتر است از چتر یا پوشش مناسب روی کالسکه کودک استفاده گردد.

چگونه می توان از امواج مضر آفتاب جلوگیری کرد؟

جلوگیری کردن از امواج ناشی از آفتاب با استفاده از محلول، ژل یا Sunstick ضد آفتاب با 15 SPF و بالاتر و استفاده مکرر آنها هر 2 ساعت حتی در روزهای ابری ضروری است.

اگر ورزش می کنید یا شنا، دفعات مصرف ضد آفتاب باید بیشتر باشد.

قدرت ضد آفتاب با معیار SPF آنالیز می گردد که هر چه SPF بالاتر باشد، محافظت بیشتر است. SPF 14 نشان دهنده مدت زمانی است که می توان بدون وجود احساس خطر از آفتاب سوختگی در آفتاب ماند. وقتی ضد آفتاب با SPF 15 استفاده گردد، افراد با پوست روشن که به طور نرمال 20 دقیقه در میانه روز دچار آفتاب سوختگی می شوند می توانند 15 برابر 20 دقیقه (300 دقیقه) بدون آفتاب سوختگی در معرض آفتاب باشند. بهتر است برای پوست های خشک، غلظت بیشتری از ضد آفتاب استفاده کرد و آن را به کل پوست پوشیده نشده حتی گوش و لب پخش کرد ولی از کاربرد آن روی پلک اجتناب کرد. باید ضد آفتاب 30 دقیقه قبل از قرار گرفتن در معرض آفتاب استفاده و پس از شنا یا تعریق شدید تجدید گردد.

ضد آفتاب های غیرمرئی برای تغییر انرژی امواج UV و جلوگیری از آسیب پوستی عمل می نمایند. ولی ضد آفتاب های تعیین سفید یا رنگی که به شکل کرم هستند تمام نورهای رسیده به پوست را دفع می نمایند. این ترکیبات داروی اکسید زنگ هستند یا دارای تیتانیوم دی اکساید هستند (ضد آفتاب های غیر شیمیایی).این ضد آفتاب ها برای منطقه ها در معرض خطر بالا مثل بینی، لبها و شانه مناسب هستند.

نوزادان زیر 6 ماه باید از تابش مستقیم نور آفتاب و با پوشش مناسب محافظت شوند. آغاز مصرف ضد آفتاب از سن 6 ماهگی است. این بچه ها نباید به مدت طولانی با نور خورشید تماس داشته باشند.

چرا باید از آفتاب اجتناب کرد؟

در ساعات میانه روز که امواج آفتاب شدید است از آفتاب دور بمانید . برای فعالیت و بازی قبل از ساعت 10 صبح و بعد از 4 بعد ازظهر فعالیت کنید. انرژی خورشید موقعی که به بالای اتمسفر مسافرت می کنید شدیدتر است. امواج خورشید در ارتفاعات، کوه یا در تابستان شدیدتر است. امواج مضر خورشید با بازتاب از سطوح آب، شن های سفید و برف بیشتر به پوست می رسد. از ماندن طولانی در آفتاب و تماس با نور آفتاب اجتناب کنید و در سایه بنشینید. از آفتاب سوختگی اجتناب کنید و بدانید که فقط 15 دقیقه آفتاب برای بروز آفتاب سوختگی در افراد با پوست روشن ضروری است.

منبع:نشریه شهرزاد، شماره 19.

منبع: راسخون

به "بچه ها از شش ماهگی ضد آفتاب لازم دارند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "بچه ها از شش ماهگی ضد آفتاب لازم دارند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید