شکار قارچ زامبی کننده؛ جان انسان ها در خطر است؟ - وبلاگ ماکارون

به گزارش وبلاگ ماکارون، مورچه ای که دیگر کنترل بدنش را ندارد، از کلنی خود می خزد، به طرز خطرناکی روی برگ آویزان می گردد و منتظر می ماند تا بمیرد، زیرا قارچ بدنش را می بلعد، از سرش بیرون می آید و هاگ ها را در هوا آزاد می نماید.

به گزارش خبرآنلاین، ایان ویل، متخصص ژنتیک قارچی در دانشگاه فلوریدا مرکزی، جایی که این مورچه های زامبی شده را می توان یافت، می گوید: آنها مانند زیور آلات کوچک کریسمس در جنگل هستند.

چه می شد اگر قارچ انگلی می توانست همین کار را با ما انجام دهد؟

این فرضیه نمایش تلویزیونی تازه مبتنی بر بازی ویدیویی The Last of Us است که در آن، در نتیجه گرم شدن دما ناشی از تغییرات آب و هوایی، قارچی دنیا را فرا گرفته و انسان ها را به زامبی های کنترل شده با انگل تبدیل می نماید.

ویل می گوید: به روشی خارق العاده، پیوندهای منطقی وجود دارد، اما به احتمال زیاد در زندگی واقعی اتفاق نمی افتد. اما در حالی که دانشمندان نگران رشد قارچ ها برای تبدیل افراد به زامبی نیستند، افزایش دما خطر واقعی بدتر شدن عفونت های قارچی را به همراه دارد.

چگونه انگل مورچه ها را آلوده می نماید؟

بنابر گزارش ها، نیل دراکمن، خالق The Last of Us از یک ویدیوی طبیعت الهام گرفته است که قارچ Ophiocordyceps unilateralis را در حال آلوده کردن مورچه گلوله ای نشان می دهد. Cordyceps دسته وسیعی از انگل های حشرات و یک مکمل سلامتی محبوب است. اما فقط ophiocordyceps بدن میزبان خود را کنترل می نماید.

جوآ آراوج، کارشناس قارچ های انگلی در باغ گیاه شناسی نیویورک می گوید حدود 35 مورد از این قارچ های ophiocordyceps حشرات را به زامبی تبدیل می نمایند، اما ممکن است تا 600 مورد وجود داشته باشد.

اولین علائم عفونت، رفتار نامنظم و غیر طبیعی است. دانشمندان فکر می نمایند که این انگل با رشد سلول های قارچی در اطراف مغز که سیستم عصبی یک حشره را برای کنترل ماهیچه های آن ربوده اند، کنترل فیزیکی میزبان خود را به دست می گیرد. ویل می گوید، دقیقاً معین نیست که چگونه این کار را انجام می دهد، چه با انتشار یک ماده شیمیایی یا تغییر DNA یک حشره. این فرآیندی است که قارچ از قبل از تاریخ بشر در میزبان خاص خود پالایش می کرد.

آیا مطمئن هستیم که انسان آلوده نخواهد شد؟

انتقال قارچ به هر حیوان خونگرم احتیاج به کار تکاملی جدی دارد. آراوج می گوید: اگر قارچ واقعاً می خواست پستانداران را آلوده کند، به میلیون ها سال تغییر ژنتیکی احتیاج داشت.

هر گونه قارچ زامبی ساز تکامل یافته است تا با یک حشره خاص مطابقت داشته باشد، بنابراین گونه های منحصر به فرد تأثیر کمی بر روی یک موجود زنده دارند، به جز گونه ای که برای آلوده کردن تکامل یافته اند. برای مثال، کوردیسپسی که برای آلوده کردن مورچه در تایلند تکامل یافته است، نمی تواند گونه های مختلف مورچه را در فلوریدا آلوده کند.

ویل می گوید: اگر پرش از گونه های مورچه ها سخت است، پریدن به سوی انسان ها، قطعاً علمی تخیلی است. اما این ایده که دما در عفونت های قارچی نقش دارد، مطمئناً منطقی است.

منبع: نشنال جئوگرافیک