کشف عجیبی که دانش کنونی ما را به چالش می کشد ، وجود رادیو اکتیو در جو زحل - وبلاگ ماکارون

به گزارش وبلاگ ماکارون، طوفان های بزرگ ردپایی از رادیواکتیو در زحل بر جای می گذارند که کشف علت آن دانشمندان را به تکاپو واداشته است.

به گزارش وبلاگ ماکارون و به نقل از سان، این کشف پس از آن صورت گرفت که دانشمندان به وسیله تلسکوپ رادیویی بر روی زمین به یک زحل که معمولاً ظاهری آرام داشت نگاه کردند که این سیاره با آثار رادیواکتیوی تا 130 سال پیش خود را نمایان کرد.

طبق مطالعه 11 اوت که در مجله Science Advances منتشر شد، سیگنال های رادیویی با استفاده از تلسکوپ رادیویی آرایه بزرگ که در نیومکزیکو قرار گرفته است در زمین دریافت شد.

این تلسکوپ رادیویی ردپای شیمیایی درخشانی را از هر 6 ابرطوفان ثبت شده زحل که به سال 1876 بازمی شود.

آثار رادیواکتیو بیشتر به صورت مقادیر بالای غلظت گاز آمونیاک نشان داده شد. در حال حاضر معین نیست که چرا طوفان های بزرگ آثار رادیواکتیو به جا می گذارند.

زحل سیاره ای گازی است که از حدود 94 درصد هیدروژن و 6 درصد هلیوم همراه با مقادیر کمی متان و آمونیاک تشکیل شده است.

بر اساس این مطالعه، در بیشتر مواقع، جو زحل با چشم، برخلاف ظاهر رنگارنگ و پر جنب و جوش مشتری، مه آلود و بی خاصیت به نظر می رسد، اما زمانی که ما با استفاده از چشم رادیویی به زحل نگاه می کنیم، این تصویر تغییر می نماید.

ابرطوفان ها راز دیگری برای دانشمندان هستند، زیرا می توانند برای دوره های زمانی بسیار طولانی دوام بیاورند و بسیار بزرگ در سراسر سیاره می پیچند.

طوفان بزرگ در سال 2010 حدود 200 روز به طول انجامید. زحل بعلاوه هر 20 تا 30 سال یک بار طوفان های مکرر خواهد داشت.

اکنون، واضح است که طوفان های شدید طولانی مدت، اثرات رادیواکتیو طولانی مدتی را بر روی سیاره به جا می گذارند. اگرچه امواج رادیویی دانشمندان را گیج می نماید، اما این کشف می تواند به دانشمندان یاری کند تا درک بهتری از زحل داشته باشند.

بیشتر بخوانید:

• روبات ها این بشقاب غول پیکر را جارو می نمایند | تعمیرات و نگهداری هوشمند بزرگ ترین تلسکوپ رادیویی دنیا

ایمکه دو پاتر، استاد بازنشسته نجوم و زمین و علوم سیاره ای دانشگاه برکلی که روی یافتن امواج رادیویی کار می کرد، شرح داد: مشاهدات رادیویی به توصیف فرآیندهای دینامیکی، فیزیکی و شیمیایی از جمله انتقال گرما، تشکیل ابر و همرفت در جو سیارات غول پیکر یاری می نماید.

چنگ لی، نویسنده ارشد این مطالعه، استادیار دانشگاه میشیگان نیز شرح داد: درک مکانیسم های بزرگ ترین طوفان ها در منظومه شمسی، نظریه طوفان ها را در یک زمینه کیهانی گسترده تر قرار می دهد، دانش کنونی ما را به چالش می کشد و مرزهای هواشناسی زمینی را جابجا می نماید.